W wieku dwudziestu kilku lat Alberto Villoldo był najmłodszym profesorem klinicznym na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco. Kierował Laboratorium Samoregulacji Biologicznej, badając, jak medycyna energetyczna może zmienić chemię mózgu. Pewnego dnia w swoim laboratorium Alberto zdał sobie sprawę, że jego badania muszą być większe, a nie mniejsze, że patrzy przez niewłaściwy koniec mikroskopu. Musiał znaleźć system większy niż sieci neuronowe mózgu.

Alberto wymienił swoje laboratorium na parę butów turystycznych i bilet do Amazonki - zdeterminowany, by uczyć się od badaczy, których wzrok nie ograniczał się do soczewki mikroskopu, od ludzi, których wiedza obejmowała więcej niż mierzalny, materialny świat, nauczono go była JEDYNĄ rzeczywistością.

W Andach i Amazonii było wielu mędrców lub „Strażników Ziemi”, którzy pamiętali starożytne zwyczaje. Alberto podróżował przez niezliczone wioski i wioski i spotykał się z dziesiątkami uzdrowicieli. Brak spisanej wiedzy oznaczał, że każda wioska wniosła własny smak i styl do praktyk leczniczych, które wciąż przetrwały.
Przez ponad 10 lat Alberto trenował z ludźmi medycyny dżungli.